Doğu Işıkları Şiiri - Kamal Ataman

Ellerden ıraktalar,
Her gün büyüyen bir akılda
Her gün ayrı ayrı anlatılıyor
Belki kahrolmak bir yana
Bunun da zamanı geçiyor.

Görünmek doğu ışıklarında
Rüzgar tenime esmiyor artık
Beni bu dava doğrudan
Soğutuyor.

Derin nefes alış-verişlerini insanların
Her şeyden daha çok duyar oldum,
Gördüğüm bu kibirli gözlerin
Esiridir onlar.

Yahut muhtemel, huzurlu bir bakışa
Birden kurban olmak.
Yaralı yürekler daha ne yapacak,
Yok olsa da buradalar.