Doğu Ekspresi Şiiri - İsmail Aydoğmuş

Bir tarih masalında
İki jandarma
İki yanımda
Kompartımanda
Kelepçe ellerimde
Düşünce beynimde

Bana lazım
Yüreğimle, beynim
Bana lazım
Gönlümle, aklım...
Bedenim?
Bedenimse onlara.
Ne yapacaklarsa
İçinde ruhumun olmadığı
Et ve kemik yığınını? ! ...

Mühürlü sarı bir zarf
Tutsak bir beden
Bağladılar bileklerimi
Fikirlerimi; asla...

Onlar
Yorgun ve uykusuz
Bense ayık
Kendimde.
Bir gece
Kelepçe ellerimde.
Doğu Ekspresinde.

Kompartımanlar
Acı dolu, dert dolu
Sılaya hasret dolu.
Az ilerde
Yok gibi kimi kimsesi
Ağlayan bir bebek sesi.
Duyuluyor yanı başımızda
Kemancı Memili nin
Agıt dolu inilemesi.
Geliyor çok uzaklardan
Bitip tükenmeyen.
“Le le” li yanık türküler.
Ekmek parası peşindeki
Seyyar satıcılar
Kondüktörler
Yanıp sönen cılız ışıklar..
Duraksadıkça istasyonlarda
İşaret düdükleri trencilerin
Karışıyor sesler seslere
Takırtıyla, tukurtuyla girerken tünellere..

Uzun uzun çalıyor
Gurbet habercisi
Yüreğe akan
Kavurup yakan
Tren düdüğü
Çalıyor yırtarak geceyi.

Gecenin karanlığında
Gündüzü düşlerken
Neleri neleri paylaştık
Kelepçe ellerimde
Trende giderken.

Bilgi dedik
Bilinç dedik
Düşündük, sorguladık
Konuştuk, anlattık
Özümsedik, algıladık
Paylaştık doğruları.

Gezdik özgürce
Dolaştık gönlümüzce
Beraber kurduğumuz
Hayal şehirlerinde.

Birlikte soluduk aynı havayı
Binalar, fabrikalar kurduk,
Neler neler ürettik
Sohbet ettik, görüştük
Ekinler ektik, bölüştük
Türküler söyledik
Gülüştük.
Artık onlardı
Onlardı artk benim tutsaklarım
Silahla değil akılla, sevgiyle.

Şimdi iki 'suçlu' daha var
Düşünce beyinlerinde
Deprem var gönüllerinde.
Günlerden bir gün
Kelepçe ellerimde
Doğu Ekspresinde

Önce
Önce Artvin’li Recep uyudu
Ardından da Balıkesir’li Dursun
Sabahı karşıladık huzur içinde.
Gün ağarıyor..
Gün ağarıyor
Artık uyan sende!

(13 Haziran 2006
Salı
23:00)