Doğu ekspresi Şiiri - Dağlar Özügüç

Doğu ekspresi

Bir soğuk kış akşamında karlar altında
Trenlerin düdükleri acı acı çalıyordu
İstasyonda bir telaştır başladı
Gelenler gidenler el sallayanlar ağlayanlar
Ancak insanlar endişeli fazla vakitleri yok
Heyecan artıyor bu sanki bir kaça kaç
Ekspresin durup kalkması an meselesi
Aslına bakarsan tren bu yörenin gözdesi
Bitmiyor halkın doğu ekspresinden beklentisi
Duruş ile kalkış arasına kıstırılmış hayatlar
Bagajını yetiştirenin kendini şanslı saydığı bir dünya
Abartılmış beklentilere karşılık vermekten uzak
Kazan karası bir tren bilmem ki başka ne yazsak?
Hayal etmesi kolayda yaşaması zor anlar
Özverili çabaların iyi niyetli ürünleri
Yada emeklerin yok sayıldığı vefasızlıklar
Nankör sonuçlara mahkum haykırışlar
Sonunda bir melodiye sıkıştırılan anılar
Bir gar birde acılarla dolu yitik fotograflar
İşte bunlar hüsran ekspresinden son kalanlar

Dağlar ÖZÜGÜÇ