Yılllar boyu koşulan bu kulvarrda
Yorgunluktur sadece alınan sonuç.
Ne bizler kazanırız bundan, ne de yollar
Kandırılmak ne acı, ne kadar korkunç.
Alkışı kesilir bir gün elbet seyircilerin
Biter nefes, titremeye başlar bacaklar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta