Eğri karın, Kar kalanın
Doğruyol'dur adı calanın
Mor menekşeli dağların
Sende saklı Doğruyol'um
***
Serin suları yaylanın
O taşlı, tozlu yolların
Mesut, bahtiyar kulların
Yurdu olan Doğruyol'um
***
Arpa, buğday biçer elleri
Toprağa karışan terleri
Türküler söyleyen dilleri
Seni söyler Doğruyol'um
***
Ne şairler ne ressamlar
Seni resme dökemezler
Dört mevsim bu güzellikler
Sen de yaşar Doğruyol'um
***
Şair doğar sende doğan
Mecnun olur uzak kalan
Ozanlara ilhamdır methin
Sevda sende Doğruyol'um
***
Nevzat'ım der biçareyim
Gurbet bırakmaz geleyim
Seni görüp yüz süreyim
Sen de ölsem Doğruyol'um.
Kayıt Tarihi : 17.8.2008 00:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!