Doğruyol’da Bahar Şiiri - Nevzat İncedere

Mevsim bir gün bin bir kardelen çiçeklerini sunar bahara
Bir nefes serinlik, yüreklerde yaşam sevinci ve sıcaklığı.
Ağaçlara bir öpücük kondurur kuşlar ötüşürler dallar da
Seher yeli bir annenin parmakları gibi okşar usulca saçlarımızı
Bir bukle gün ışığı dolar içimize, bir tutam sevinç Doğruyol'da

Ne zaman bahar gelse sevinci yaşar kırlar, ovalar, dağlar yeşil.
Çocuklar umudu kucaklar bir yanımızda; bir yanımız da sevdalar
Kanat çırpar çocuksu gülüşlerimiz, aklımda kalan mutluluklar.
Çiçekler, kelebekler sevinci yaşar, sevdalar yeşillenir gönüllerde
Aydınlık dört bir taraf, gürül, gürül akar dereler şimdi Doğruyol'da.

Hayat gibi kaynar bir dağında Pınarlar, bir dağında hala kar var
Alıp götürür duygularımızı dağların ötesine, serin esen rüzgarlar...
Gölün mavisinden, bulutların beyazından düşen bir damla su gibi
Ne zaman bahar gelse burcu, burcu çiçek kokar kırların, yaylaların
Sen bu dağların dilinde sevda türküsüsün bahar yüzlü, Doğruyol'um

Ne zaman aklıma gelsen beyaz güvercinler kanat çırpar semalarında;
Ben hasretinin yorgunuyum yanık türküler söylüyorum senin sevdana
Rüzgarlar estikçe kokunu getirmez mi bu uzak diyarlara Doğruyol'um
Sen gülüşünde baharın ilk yeşilini, göğün uçuk mavisini taşıyorsun.
Misk-i amber kokar dağların, ovaların sen bize armağansın Doğruyol'um