Doğruya Aşığım Şiiri - Kara Osman Nalbant

Aşk engel tanımaz ceylanım teğer
Bile yenen yemek bin cana değer
Dağda kar var diye gelmezse eğer
Çiğdem çiçek açar özümde benim

İnsanı ayırmam alemdir cemem
Sofrada seçerim her aşı yemem
Yandığım dilberin adını demem
Hazine saklıdır közümde benim

Kaleye çıkmadan şinanay yakmam
Yalan denen mıhı duvara çakmam
Hep başa bakarım ayağa bakmam
Çirkin insan yoktur gözümde benim

Doğruya aşığım yalanı sevmem
Yaksa da canımı kızımı dövmem
Bir dünya verseler arsızı övmem
Bin nasihat vardır sözümde benim

Kara'yım giderim kapıldım sele
Elbet bir gün biter çektiğim çile
Seherde kavuşur bülbülüm güle
Halaylar çekilir düzümde benim