doğrusu neydi
uykudan uyandıran
hep üstüneydi
ateş ile yandıran
sırtımda yüktü
bir haylice büyüktü
köyde höyüktü
sevdaya boyandıran
özü arayan
güzün yaprağı ayan
yel önü koyan
ölüme dayandıran
düşümde misin
dağılıncaya sisin
ayaza gelsin
öpücüğe kandıran
1803103denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 21.3.2010 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!