Doğrumsun Şiiri - Alaaddin Emre

cemaatin doğrusundan bana ne

ağzını
memelerini ağzıma verdiğinde
soluğun kulağıma değdiğinde
boynumda gezindiğinde
sarıldığında sımsıkı
elini ellerime verdiğinde
doğrumsun
yanlışlarımı gösteren
kaprissiz
yaşadım gökyüzünü
arı teninde
yüzünde ayışığını

ipek bir kumaşı okşar gibi okşadın
iki elinle birden
bu benim ilk tanıklığımdı
dalgaların bu denli uysallığına
içimin dışıma vuruşuna

hayallerimin noktası
sakin tembihcim
kumaşımdan kuş uçuranım
yalın yeryüzüm
gözümü arkada bırakmayanım
tesadüflerin güzeli
huzurumun anosonu
çarpım cetvelim
gizli doğrum
eğrilerimi düzelten
uykusuzluklarımı giderenim
her şeyim oldun benim

bu gece
bende unutmuşsun kendini
düşüme konmak için

iyi de etmişsin
ruhumun akordcusu
ilk halime üfleyenim

aşk artık sallanmıyor salıncakta
seninle biz bir çeteyiz
her şeye karşın
teklifsiz vakitlerdeyiz