Akllı geçinen uğraşır durur,
Bir deli kuyuya atarsa taşı.
Adliye, mahkeme uğraş ta uğraş,
Kurtulmaz beladan insanın başı.
Her şeyi görme der içindeki ses,
Başka bir yöne bak, oluver şaşı.
Ama ipin ucu koparsa o an,
Namert kazanmaz mı sonra savaşı.
Kötünün huyu hiç değişmiyor,
Erse de kemale sonun da yaşı.
Durmuyor hiç rahat, konuşmasa da;
Ya gözü oynuyor yahut ta kaşı.
Olsun sen doğru ol, şaşma yolundan;
Zaten doğruluktur her şeyin başı.
Kötü güçlü gibi görünse bile,
Kazanır sonunda doğru savaşı.
Kayıt Tarihi : 14.9.2009 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/14/dogruluk-ustune.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)