Doğruluk Sopası, Atan Olmadı.

Deliler çoğalmış sarmış her yanı.
Veliyi aradım, gitmiş imanı
Dürüstü aradım, satar yalanı
Doğruluk postunu, seren olmadı.

Ekranda görünür, açık her yanı.
Sohbete başlıyor, tüter dumanı.
Görmedim böylesi, örnek olanı.
Doğruluk boyası, süren olmadı.

Yolda başka gider, evde başkadır.
Aldatmak ne kolay, gönlü aşktadır.
Birini seviyor, kulak tuştadır.
Doğruluk andını, içen olmadı.

Babadan alamaz, anası verir.
Anadan alamaz, babası verir.
Böylesi evlada, ne versen erir.
Doğruluk parası, veren olmadı.

Okumak hoş olur, böyle zamanda.
Nerede kalırsın, kimin hanında?
Arkadaş yalanı, söyler anında.
Doğruluk dersini, yazan olmamış.

Parası olana, ayak uydurur.
Merakı olana, çomak kondurur.
Yangını çoktur, bulur söndürür.
Doğruluk yaşını, diyen olmadı.

Yaşlılar ağlıyor, gençler bakıyor.
Kötüler azıyor, herkes kaçıyor.
Ölmeden mezarı, evlat kazıyor.
Doğruluk kefeni, biçen olmadı.

Hınzırlık mesleği, tilki pes etti.
Zenginlik delisi, çaldı seyretti.
Fakirin derisi, soydu inletti.
Doğruluk çizmesi, giyen olmadı.

Macit’te şaşırmış, neler yazıyor.
Alemin dürüstü, kendin sanıyor.
Güzeli görünce, aklı şaşıyor.
Doğruluk sopası, atan olmadı.

Mehmet Macit
12.10.2011