Doğruldum Gidiyordum Şiiri - Ozan Efe

güz güneşi öperken doğayı
sıcaklığını duyuyorum içimde
yerde gördüm kırgın düşleri
sararıp solmuştu yapraklar
yele dolmuş süpürülüyordu

güzün göz yaşlarıydı yere düşen
yalnızlığını giyinmişti seherle
kuşlar sesini ısıtmamış uyuyordu
an düşerken başlayacak çığlıkları
üşüyorum düşe düşürülüyordu

düşlerimi yapraklarla örtüp
anıların sıcaklığında yola dönüyorum
gamzelerimde gülücükler yok
hüzünleniyorum güleceğim yerde
yeşillikler rengini kızıllaştırılıyordu

bıraktım yerleri yapraklara
doğduğum topraklara
doğruldum gidiyordum
suskunluğumu kırmalıydım
curamın telleri değiştiriliyordu

161209denizli