Doğrudur Şiiri - Ahmet Coşkun

Doğrudur

Bakınca şu aleme, şükrederken rabbime
Sırra varamadığım, çok hal var garibime
Sevmeye mükellefim, hoş dolanır dilime
Doğruya dosdoğrudan, dillendiğim doğrudur

Görünce yer yüzünde, bunca zulüm felaket
Nasıl el avuç açıp, rabden dileyim rahmet
İnsanoğlu uslanmaz, kolayı eder zahmet
Cam çerçeve kırdığım, cinlendiğim doğrudur

Gördün mu hiç kimseyi, açla lokma böldürür
Esvabını çıkarmış, garip yoksul giydirir
Yol bulmuş haramına, herkes helal uydurur
Sevgimi kül ettiğim, kinlendiğim doğrudur

Dostuna da güvenme, mal mülk tatlıdır cana
Can dediğinde cayar, çiydir insan her yana
Kardeş değil miydiler, Kabil doymadı kana
Kardeş dediğim için, mimlendiğim doğrudur

Cennette güller açmış, akar zemzem suları
Rakkaseler dönermiş, mesut mutlu kulları
Dört kitaptan ötede, gördüm türlü halleri
Gördüğüm doğru değil, millendiğim doğrudur