Bildiğim insani tüm duygulara,
Şiirler yazdığım doğrudur benim.
Canı hedef alan tüm kaygılara,
Mezarlar kazdığım doğrudur benim.
Üç günden ibaret fani dünyada,
Izdırap bir yanda, zulüm bir yanda
Mazlumu perişan gördüğüm anda,
Zalime kızdığım, doğrudur benim.
İnsan, insanlara tepeden bakmaz.
Ezip, hakir görüp, gönüller yıkmaz.
Sırtına basarak, yükseğe çıkmaz.
Kibirden bezdiğim, doğrudur benim.
Vicdanım kan ağlar, düşsem arafa
Gönül adaletten, haktan tarafa
Uğrunda aklımı kaldırıp rafa,
Divane gezdiğim, doğrudur benim.
Doyamam, sevgiye, şefkate asla
İşim olmaz hırsla ve ihtirasla
Gönlümde tutuğum yalın ihlasla
Sevgiyi sezdiğim doğrudur benim.
Ben, dosttan beklerken sadakat, vefa.
Saygı, samimiyet, sevgi ve sefa.
Dost reva görürse cevr ile cefa.,
Üstünü çizdiğim doğrudur benim.
Nerde zulüm görsem, kan ağlar içim.
Yerle yeksan olur bütün sevincim.
Zulümden muzdarip insanlar için,
Kendimi üzdüğüm, doğrudur benim.
Eminim insanı anlamak zordur.
Hırs ve enaniyet, nefisde kordur.
Anlayabilirsem, bu bir rekordur.
Muamma çözdüğüm, doğrudur benim.
Emin Yıldız
28 Ekim 2020 İnegöl
Emin Yıldız 2
Kayıt Tarihi : 1.1.2021 11:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiriniz gayet güzel ve manalıydı. Sadece 4. kıt'anın 2. mısrasındaki adalet sözcüğünün bir harfi eksik kalmış. Eğer onu da tashih ederseniz şiiriniz emin olun ki daha güzel olacaktır.
Hayırlı cumalar.
TÜM YORUMLAR (2)