Kırklar divanında pire yetiştim
Odun idim ateşlerde tutuştum
Özümü dergâha kurban etmiştim
Doğrudan ayrılmaz özümüz bizim
Yüzümü dön derdim kıble âdemde
Bir can buldum ana rahmi âlemde
Adını okudum bir tek kelamda
Yanlışı tele vurmaz elimiz bizim
Mevla’m hiç kulunu mahcup eder mi?
İlim dergâhından ismin siler mi?
Mümin olan insan nefsine yorar mı?
Yanlış kelam etmez dilimiz bizim
Gidip gelmeyenden umut kesilmez
Ham kumaş üstüne nakış edilmez
Özünü öldürmeden hakka gidilmez
Mestan-i şükretmektir halimiz bizim
1.3.2010
Bektaş Bekir Dişbudak
Kayıt Tarihi : 1.3.2010 17:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hem sözleri etkili
hem akışı
hemde hitab şekli
uyum içinde
böylesine güzel yürekten
paylaşımlar sunduğun için
kutlarım saygılarımla
TÜM YORUMLAR (5)