Doğrucu Şiiri - Erçin Derinöz

Kovuldu kırk köyden
Düştü yorgun yollara
Düşüne birşey kondu
O da inandı yalanlara

Ağlasa gören yoktu
İnlese duyan yoktu
Ömründe güven yoktu
Yaslandı kış saçlara

Kervan vardı dağılmış
Saray vardı yıkılmış
Güzel vardı kocamış
Ümit ne yarın olsa

Her kesenin bir dibi
Her sevenin bir kini
Her gülenin bir hini
Saklanmış en sonuna

Sözü biter Arif lerin
Gücü biter yiğitlerin
Aşkı biter sevenlerin
Gibi geldi doğrucuya

Azı birçok edemeden
Merhaleden geçemeden
Hayali gerçek edemeden
Geçecek bür dünyaya