Gül devri geçer güllerin, dalda dikeni kalır,
Kış gelir, yaprak dökülür, kırda kökeni kalır.
Toprak oynar, hane göçer, yerde çökeni kalır,
Yâr gider, beni ağlatır; derdi çekeni kalır.
Âlem ahenginde döner, istemez başka komut,
Kimisine tükeniştir, kimine son bir umut.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta