Bu kez duymazlıktan gel;
Kulağını tıka her şeye.
Görmeyiver gitsin
Gözünü kapat gerçeğe.
-
İstemedim;
Yanılmayı hiçbir zaman
İstemedim.
Hep önde, ön sırada olmak istedim;
Yanlışların önüme geçmesine izin, veremedim.
Görenler hırslı dedi;
Hiç de hırslı değildim;
Daha kendimi geçememişken;
Hırslı denilmesini hak edemezdim.
Alay ettiler;
Öyle bir zaman geldi ki;
Yerden yere serdiler.
Tüm yanlışların üstesinden gelirken;
Adam gibi adam diyemediler.
Bir kaşık suda boğmak istediler
Daha çırpınmasını bilemezken,
Daldırıp, çıkardılar haince.
Kendi yanlışlarımı zor ayıklarken
Pisliklerini de bulaştırdılar içine.
İnsanları çok eziyor dediler;
Yanlışların doğruyu ezmesini;
Bekleyemezdim.
Herkesin yolsuzluk yolunda
İlerlemesini izleyemezdim.
Sorun buradaydı aslında;
Korkaktı;
Yanlışların doğru ile kavgasından
Çok korkardı.
Ağlardı;
Her üç yanlışın bir doğruyu elemesiyle;
Çok ağlardı.
Emre düşündü aklı bir türlü eremedi.
Yanlışın ceremesini neden doğru çekerdi?
Off ‘la dı durdu doğru dile gelemedi.
Haksız yere çürüdü bir şeyler diyemedi.
Haklı gitti aşından helal lokma yiyemedi.
Kayıt Tarihi : 3.5.2009 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Özeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/03/dogru-yanlis-yanlis-emre-catismasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!