Doğru ve eğri Şiiri - Şükran Beşışık

Doğru ve eğri

Siz kimsiniz? dedim.
Kaldırdı başını,
Baktı gözlerime…
Ben doğruyum.
Neden endişelisin?
Sorma…
Bak eğri orada;
Ağını geriyor:
Düşürmek için tuzağına!
Gördüğün gibi,
Berrak bir suyum..
Bir damla zehir katarda,
Bana:
Sonrada bak doğru bu der;
Toplulukları katar peşine…
Kullanır keyfince.
Çeşitli şekillere girer;
Diken ektiği yollarda,
Tüm insanların kabusu olur!
Bir yay gibi gerilidir,
Eğri her zaman.
Ben ise atılan oklara
Olurum daima kalkan…