Gönlünden bana bir davet var; doğru mudur?
Gönlün 'inadını kır gel' der; doğru mudur?
Bu gönül yanmış bir kere, sen ne söylesende;
Sen yine danış gönlüne; sor, doğru mudur?
Doğrudur de; bu gönül, gülüne eş olsun.
Doğrudur de; o gül, bu gönüle güneş olsun.
Yanmaya başladı gönül, ardı arkası kesilmez;
Doğrudur de; bu aşk, gönlümdeki ateş olsun...
Ah! Bu ateş yakıp gönlümü delse de;
Gönlümdeki yarayı kapatsa gül, gelsede;
Gül olmadan ben, yaşayabilir miyim? Söyle;
Azrail bu canımı, alsa tek celsede...
Kayıt Tarihi : 9.4.2007 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!