Dinlediğim şarkılar ilham oluyor bana
Gördüğüm güzellikler yaşamama sebep
Onca şey çektikten sonra bile
Hâlâ yaşama tutunmaya çalışıyorsam
Borçluyum şarkılara,güzelliklere
Minnet duymalıyım varlıklarına
Bunlardan gayrı, bir de yaşamdan
Soğutanlar var varlığımı
Sahte gülüşe, sahte söze sahip
Minnet duymayı bilmeyen
Kalpleri taşlaşmış insanlar...
Bunlar alıyor tüm yaşam sevincimi
Ve en çok ta,
Böyleleri hayatta mesut kalıyor
Bazen düşünüp:
'Kötü biri olmaya ne dersin?'
Diyorum, kendi kendime
Sonra,
'Ben böyle biri olamam' deyip
Tesellilerle avutuyorum kendimi
Yanlış mı, yoksa doğru mu yapıyorum
Zaman geçip, büyüdükçe göreceğim
'Doğru olan kendimi teselli etmek mi,
Yoksa hayata kötü biri olarak devam etmek mi?'
Zihnimde canlanan bu soruların cevabını
Bulmak için çok uğraşıyorum.
Kayıt Tarihi : 8.6.2020 20:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!