Doğru söyleyeni, insan anlamaz,
Çünkü hep yalana, alışmış gönlü.
Zaman geçer, insan anlar doğruyu,
Doğruya soramaz, diğer soruyu.
Güvensizlik içi, doğru kaybolur,
Bir bardak su içi, insan boğulur.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta