Sen yabancı yerlere aşıksın.
Ben sana yetmedim.
Sen kendine bile düşmansın!
Anla artık yazma çık şu satır aralarından.
Bak,
Bir etrafa,her şey yazdıkların gibi değil
Bak bana, ben bile artık sana aşık değil.
Yaralar sarmıyor senin bedenini,
Saramaz zaten,kalbin yanmıyor senin.
Yansaydı kalbin mesken tutardın içkileri.
Saklanmazdın yazdığın iki satıra.
Ben gibi biz gibi görseydin dünyayı....
Ah,belki çok şey değişirdi.
Hep dediğim gibi,boş ver ben bunu da kaldırırım.
Ama sen kendini bıraktığın yerden kalkamazsın.
Yorgunsun bana suç atma.
Sen öldüğün yere mahkumsun.
Konuş hadi,susmak çözüm olsaydı ben böyle kahrolmazdım.
Gölgeler,karanlığına vurduğunda kapanır ya gözlerin
İşte ben o gözlere hasretim.
Ellerin nasırlaşmış,içine attığın acılardan.
Hani bana hissettirmemek için çektiğin sancılar var ya
İşte ben onları senden çok hissettim.
Sen gibi inat ettim bende gömdüm içime.
Sen belki bir defa gördün onları
Ben her gün,her saat sana baktığım her an gördüm onları.
Kaçacak yer yok bundan başka dünya da yok
Sen karanlığı giydikçe üstüne ben gündüzü çektim kalbime
Sen gibi yaşlandığım gözükmesin diye geceye kucak açmadım
Direndim her şeye,en zoru sana direnmekti
Görüyorum ki bunu da başarmışım
Gelme istemem artık yabancılaşmışsın.
Gittiğin yer seni saklayacaksa,
Sana geçmişi unutturacaksa,
Kal!
Ben zaten karşılık beklemeden istedim seni
Direndim ama mutluysan
Herşey gibi yokluğunada katlanırım.
Süslü sözler kullanmayı beceremem
Kalman benim bayramım olsada
Sen mutsuzken ben bayram kutlayamam.
Susmana gerek yok
Yalnış olsada doğruların
Bu senin doğruların.
Her yalnış yolda seni yine uyaracağım.
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 11:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!