Bin dokuz yüz doksan sekiz,
Emekli oldum, işimden.
Yaşamım hiç değişmedi,
Şartlar bana çalış dedi.
İstanbul'da uzun yıllar,
Çok çalışıp çaba ettim.
Hayatın çilesin çektim.
Emekli geçim derdinde.
İnsan ihlasa inansa.
Hakkı hukuku tanısa,
Emeğin Hakkını bilse,
Yoksulluk tarih olurdu.
Suç garip kimse üslenmez.
Doğru yaptım der utanmaz
Çalışan emeğin almaz,
İşveren bir düzenbaz
Bozkurt hayatın bilmece
Yıllar durmaksız çalıştın!
Gün geldi emekli oldun?
Adaletsiz bu düzende.
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 5.1.2019 13:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi: 04.01.2019 Ömrümün yarısı, İstanbul'da, geçti.Şöyle dönüp geriye baktığımda, insanların geçimleri ve yaşamları açısında, büyük bir değişiklik olduğunu görmüyorum. O günde hayat pahalılığı vardı. Enflasyon vardı. Bugünde insanlar aynı sıkıntıları yaşamaya devam ediyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!