Doğmuşum Ağlıyorum Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Elliki Temmuz onbir perşembe gece
Dünyaya gelmişim kara kuru bebekce
doğunca bakmışım etrafıma gözlerimce
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Elenmiş toprağa sarmış sarmalamışlar
Geceli gündüzlü boşuna sallamışlar
Erkek evlat diye dışarı atmamışlar
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Açınca gözlerimi beni ağlamak tutmuş
Ağlamayım diye anacığım avutmuş
Bakınca anama yine gözlerim dolmuş
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Derken zaman geçmiş birazcık büyümüşüm
Babama küs olup anama hep gülmüşüm
Daha o çağım da anamı düşünmüşüm
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
On yaşıma kadar hep anamla uyudum
Büyümüşüm diye yataktan da kovuldum
Küs oldum anama başım dizine koydum
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Derken geçti yıllar geldik gençlik çağına
Çıkmadık bir türlü yorgun gönül dağına
Bir taht kuramadık hiç kimsenin bağına
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Yıllar kovaladı geçti evlenme yaşı
Nihayet sonun da bulduk bağladık başı
Çoluk çocuk oldu hergün yedirdik aşı
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Dertler bundan sonra başladı birer birer
Götürdü bizden de birçok şeyi seneler
Her dert yenisini günden güne tazeler
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Sardım sarmaladım elek astım duvara
Bundan sonrasını yüce Rabbim kayıra
Gördüğüm rüyanın sonu gelsin hayıra
Doğdum ağlamadım şimdi hep ağlıyorum
***
Ruhi geldi gider bu fanice dünyadan
Umutlar biter artık geçince bu zamandan
Hergün gider ömür dönüş yok bu yolundan
İsmim ağlamadı cismimle ağlıyorum.
02.07.2008/OLTU

Doğ-Yaşa-Öl -Doğsun- Yaşat- Öldürme
Doğum Günüme adadım