Doğmazdı kalbe iman, inmezdi arza Kur'an,
Meçhul olurdu esmâ, Levlâke yâ Muhammed!
(Sensiz cânım Muhammed)
Mâtem tutardı gökler, gülmezdi hiç melekler,
Mahzûndur Arş-i alâ, levlâke yâ Muhammed!
Feyzinle güldü âlem, gufrâna erdi âdem,
Ağlardı belki hâla, Levlâke yâ Muhammed! ...
Sayende erdi insan Tevhîde, yoksa putlar,
Mâbûd olurdu -hâşâ- Levlâke yâ Muhammed! ..
Şefkatli annesinden öksüz kalan yetîme,
Benzerdi sanki eşyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Gün görmeden baharlar, sislerle örtülürdü,
Zindan olurdu dünyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
İnler dururdu sesler, her nağme hıçkırıkdı;
Tutmuştu Arşı şekvâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Dünyâda tek hakîkat uğrunda can verenler,
Bulmazdı derde kimyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Al kan, figan içinde te'yîd ederdi zulmû;
Binlerle kanlı sehpâ, Levlâke yâ Muhammed! .
Kayıt Tarihi : 25.4.2002 00:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selâm olsun Muhammede!
Söz verdiğim günden beri
Kalbimin en derin yeri
Konuk eder peygamberi
Selâm olsun Muhammede!
Ne şüphe var ne de kuşku
Yüreğimde onun aşkı
Ne hoş sevgi, ne hoş coşku
Selâm olsun Muhammede!
Nasıhatı, sözü güzel,
Yolu güzel, izi güzel
Gül cemali yüzü güzel
Selâm olsun Muhammede!
Ne dediyse Hak söyledi
Çünkü Allah vahyeyledi
Şefaati aht eyledi
Selâm olsun Muhammede!
Gönüllerin miracıdır
Zulumatın siracıdır
Başımızın hem tacıdır
Selâm olsun Muhammede!
Yüce Rab’bin habibidir
Nice derdin tabibidir
Beşer ama nur gibidir
Selâm olsun Muhammede!
Müjdesine nail olduk
İnanarak kail olduk
Ümmetine dahil olduk
Selâm olsun Muhammede!
Seviyoruz candan öte
Ümmet olduk Muhammede
Ulaştırır selamete
Selâm olsun Muhammede!
Mikdat Bal
Doğmazdı kalbe iman, inmezdi arza Kur'an,
Meçhul olurdu esmâ, Levlâke yâ Muhammed!
(Sensiz cânım Muhammed)
Mâtem tutardı gökler, gülmezdi hiç melekler,
Mahzûndur Arş-i alâ, levlâke yâ Muhammed!
Feyzinle güldü âlem, gufrâna erdi âdem,
Ağlardı belki hâla, Levlâke yâ Muhammed! ...
Sayende erdi insan Tevhîde, yoksa putlar,
Mâbûd olurdu -hâşâ- Levlâke yâ Muhammed! ..
Şefkatli annesinden öksüz kalan yetîme,
Benzerdi sanki eşyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Gün görmeden baharlar, sislerle örtülürdü,
Zindan olurdu dünyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
İnler dururdu sesler, her nağme hıçkırıkdı;
Tutmuştu Arşı şekvâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Dünyâda tek hakîkat uğrunda can verenler,
Bulmazdı derde kimyâ, Levlâke yâ Muhammed! ..
Al kan, figan içinde te'yîd ederdi zulmû;
Binlerle kanlı sehpâ, Levlâke yâ Muhammed! .
Ali Ulvi Kurucu
TÜM YORUMLAR (4)