Doğmayan güneş Şiiri - Erdem Bağcı

doğmayan güneşin sabahı dersin..
sabret ey gönül parem..
bekle bekle ki muradına eresin..
yok yok ki başka çaren..

o gün hava kapalıydı gece gibi..
sonraki günde aynı ey yaren..
güneşi saklamıştı mülkün sahibi..
bir zaman olmamıştı güneşi gören..

halbuki o kadar ihtiyacım vardı..
kararan ruhlar aydınlanmalıydı bazen..
zaten zifti ruhum,iyice karardı..
çaresizlik ummanında bir ruh var yüzen..

bir meçhulün içinde kulaç atıyorum..
sözde dertlerimden uzaklaşıyorum..
her köşede sarılıp yeniden kucaklaşıyorum..
kararan umutlar işte bu beni üzen..