Bir yangından çıktım
Yaralandım ama ölmedim,
Tanrım...
Dogmatik düşüncesin...
Lakin içimde büyüyen asi çocukluklarım var...
İnançsız kaldıklarında öldürebilirsin,
Ki dünya ölmeyi arzulayanlar sahnesi...
Evrende mutsuzluk akıtan bir çatlak her zaman vardı,
Her yağmur yağdığında biraz eridik
Ve yağmurda yürümek aslında,
En büyük yasaktı.
Havva'dan beri...
Kararsızlıklarımı yüzüme vurma şimdi,
Apoletim içimdeki ruh yalnızca,
Bir çocuk olsam kolaydı ama,
Günah yaşımı çoktan geçtim...
Başım bağlı,
Sandalyeye istediğin an vurabilirsin,
Son dileğim yalnızca tebessüm...
Bana biraz gülümsermisin?
Kayıt Tarihi : 18.11.2013 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uzuner](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/18/dogmatik-dusunce.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)