Bilyelerindeki yaşama sevinci
minicik gözlerle ufka dalışın
doğmamış çocuğusun sen yarının
vedalaşılmamış özgünlüğü kahve fincanının
oynaşan esintileri akşam üstlerinin
saf dokunuşunda binlerce su damlası
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
bir insan nasıl bu kadar güzel şiir yazabilir yaa?
aslıcan,sen gerçek misin?
kutluyor ve listeme alıyorum bu nefis şiiri de....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta