Dogmamış Şiiri - Muharrem Tüylü

sabah güneşi dogmamış
tan yeri agarmamış
çıkmışım soka
hayeller kuruyorum yol boyunca
gelecege dönük
umit ediyorum düzelecek birgün
ama nerede ne zaman
bundan otuz yıl öncede aynıydı
bugünde aynı
degişen hiçbir şey olmadı
olmayacakta dostum
yıllar önce demiştım amcama
hep böylemi olacak
evet evet hep böyle olacak
çocuklugumda özlerdim
sabah uykusunu
ama nafile kalmam gerek
bugün şaçlar ağardı
belim kamburlaştı
yine gitmek zorundayım
günler geçiyor diyoruz
ama öyle degil
delip geçiyor
iz bırakıyor
ama biz mecburuz
gün agırmada gitmeye
güneş batıgında gelmeye
hayata direnmeye
başkalarına kul köle olmaya
başka şansımız yok ki
bizi insanca yaşatmazlar ki
adam yerine koymazlar ki
onun için söyle kardaş
buna yaşamak dersen yaşa gardaş
yaşamaya devam et gardaş