Doğmakla Başlar Ölmek Şiiri - Melek Öksüz

doğdumda,
-sandım ki;
ölümsüzdüm;
(ezelden kalan evvelimle)
sandım ki;
ebediyet kurulmuştu içimde...
yaşadım da
-sorgulamadım
sonsuzdum;
-efendi idim 'kendimin içinde'!
(zamansız:kelimelrin anlamında)
şimdi bir kspı önü
gözümde,
yolcuymuşumda
yorulmuş gibi
(uzanırken ummmanda)
el vermişler omuzlar üstünde..
büyümüşümde:
(anlamalıymışım ;)
dünya bir han gibi,
içinde bir gelin
yaşamak;
sınırlara 'gül' çekmekmiş!
dikenleri ^^can,a^^ emanet batan
20/03/10
m.öksüz