Doğmak Suç Şiiri - Abbas Paksoy

Suçluyum, doğmuşum ana’mdan.
Hesap soruyorlar, kan’ımdan.
Vallahi bıktım, şu can’ımdan.
Doğmak suçumuş, bilemedim.

Dinmek bilmiyor, acı’larım.
Her gün artıyor, sancılarım.
Kurum bağılmış, kancalarım.
Doğmak suçumuş bilemedim.

Sabrettim, kader’i bekledim.
Kara çıktı, benim kader’im.
Kader’ime, isyan ederim.
Doğmak suçumuş, bilemedim.

Zalimler de, kalkıyor şaha.
Ölmek için, yalvar Allah’a.
Ben sana, ne diyeyim ki daha.
Doğmak suçumuş, bilemedim.

Bir sebep aramam, boşuna.
Ölüm gitmese de, hoşuma.
Azrail, gelecek baş’ıma.
Doğmak suçumuş, bilemedim.

Doğmak suçtur, sevmek zaten suç.
Kalmak suçtur, gitmek zaten suç.
Durmak suçtur, vurmak zaten suç.
Doğmak suçumuş, bilemedim.

Doğmak suçsa, ben niçin doğdum.
Kötülüğü, içimden kovdum.
Paksoy'u, günahlarla boğdum.
Doğmak suçumuş, bilemedim.