Doğmak Sancısı Şiiri - Naki Aydoğan

Söz,
Düşüncemizin sözcüsüyüz
Sözümüzün sözcüsü
Sözcüsünün sözcüsü konuşur
Hep onları dinleriz
Bizi de dinlemelerini isteriz
Sözümüzün sözcüsü
Hep medyanın titreşmesi
Mecraların akması
Havanın ve suyun
Sustum istifa ettim sözümden
Seni seyrediyorum
Boyuna posuna yüz suretine
Etin yüzüne asılmış gibi hissettim birden
Anatomini bilmiş gibi
Garipsedim küçümsedim bu kadar basit mi?
Ruhum geçip ruhunu etinden yüzmüş gibi
Ele almak
Etini kanını küçümsemek iskeletini
Seni seviyordum oysa
Bu nasıl sevgi seni zihnimde yok ediyorum
Nasıl gebe kalacaksın çocuğumuza
Çoğalmayacağız artık üretileceğiz yakındır
Şimdi evcilleşmemizin son haddesi
Yediğimiz tavuklar gibi üretileceğiz
Kim yapacak
Ya sen beni ya ben seni sevgilim
Aşk bu dur durak bilmez evrim içerisinde
İdeaların gerçekliği yeryüzüne inecek
Ete kana bürünmeyeceğiz artık
Nasıl bir hayat süreceğiz
Kuzuların sessizliği
Yerin göğün sesini yitireceğiz
Sözümüzün sözcüsü kalmayacağız
Sessiz görüntüsüz düşüncelerin düşüncesi
Düşünürü de olmayacağız
Yok olacağız
Ebedi bir saklambaç içerisinde
Vardık ya doğum sancısı çekeceğiz
Cisimsiz, şimdi ölüm korkusu içindeyiz ya
Acılar içerisinde…