doğmak aşktır; ölmek kadar...
bağdaş kurdum soframa
söyleyemediklerimi yutuyorum
susuzluğum mecbur tenine
elimde vedaların destur tesbihi
besmele ile asıyorum
verdiğin sözlerin vebalini
kanlı bir savaş ortasında
gözlerine mermiler atıyorum
gurbanlar gidiyor aşkın cinayetine
hazırladım idam sehpasını
her gün yeni bir ip atıyorum
yokluğunu asan boynuma
hayat göz ile nefes arası
seni aşk ateşiyle öldürüyorum
yüreğimde doğduğum gün gibi
doğmak aşktır; ölmek kadar...
Aydın Gürz
14/06/2012
Kayıt Tarihi : 14.6.2012 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!