Sormuşlar “ezelde aşk var mı? ” diye
Ben kalpten vuruldum doğmadan önce.
İster azap deyin ister hediye
Meçhule sürüldüm doğmadan önce.
Yılmadan ben bana beni anlattım
Günahı tövbeyle yıkayıp attım
Ebed kapısında ölümü tatdım
Kefene sarıldım doğmadan önce.
Gönlüme sevdanın güneşi doğdu
Şüphe iklimimi ışığa boğdu
İlk yağmurum Kâlûbelâ’da yağdı
Bulandım duruldum doğmadan önce.
Sevdim, sevgiliye giden yol uzun
Şerbetini içtim ateşin, buzun
Bazen girdabına düştüm sonsuzun
Çok öldüm-dirildim doğmadan önce.
Duydum ki var varmış, yok yokmuş güya
Gerçeği alt etti gördüğüm rüya
Kendi kopyam imiş meğer şu dünya
Düşündüm, yoruldum doğmadan önce.
Ezelde, ebedde aşkı gördüm ben
Mezarda, mabette aşkı gördüm ben
Gazapta, rahmette aşkı gördüm ben
Aşk ile karıldım doğmadan önce.
Yasaklı Rüyalar(sh.100)
Abdurrahim KarakoçKayıt Tarihi : 5.2.2002 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Manasıyla, şiir yapısıyla ve üslubuyla tam usta işi.
'Şiir yazıyorum' diyenlere ve yazmaya çalışanlara örnek olacak, yol gösterecek şiirler.
Üstada rahmet ve minnetle...
Neresiymiş o meçhul...
...ustaya hürmetle bir dörtlük nazire de bizden olsun
Rabbimiz iblise haber salsa da
Şeytan secde de geri kalsa da
Yaratılış aslım toprak olsa da
Nur ile karıldım doğmadan önce...Osman NURANİ///06/06/2014
üstada yüce Allah'tan rahmet diliyorum.
TÜM YORUMLAR (9)