Doğma Güneş Şiiri - İbrahim Cuma

Can tufanı can seli !Sağnak sağnak yağıyor.
Kimlerin gonca gülü, taş altında soğuyor?
Altı Şubat güneşi, acılara doğuyor!
Doğma güneş doğma git! Karanlık yıktı seni...
Yürek yangınım yeter gözlerim döktü seni...

Ana baba evlatlar boynu bükük dönmesin...
Kan çanağı gözlerin ışıkları sönmesin
Yanan yürekler bir de sen yüzünden yanmasın
Doğma güneş doğma git! Karanlık yıktı seni...
Yürek yangınım yeter gözlerim döktü seni...

Saraylara imrenip heybetli köşk istedik
Sevgi yetmedi sonra fazladan aşk istedik
Ders verene bakmayıp yanında meşk istedik...
Doğma güneş doğma git! Karanlık yıktı seni...
Yürek yangınım yeter gözlerim döktü seni...