Döğen tahtasından söktüğümüz çakmak taşlarını,
Geleceğe çakardık,
Çocuksu hayallerimiz aydınlansın diye,
Çok ağlar, çok gülerdik,
Bilirmişçesine;
Büyüyünce,
Ağlamanın da, gülmenin de zor olduğunu...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
