Sermaye-i ömrü, talan eyledim.
Bitti ömür, ben ne hata eyledim.
Zalim nefsi, gaflet ile besledim.
Gözüme perdeyi, çektim çekeli.
Bilmedim bu yolun, bir sonu varmış.
Gelenler çok kalmaz, göçüp gidermiş.
Azrail ecelin, yayını germiş,
Kaçarım zannettim, doğdum doğalı.
Yıllar geçti, hayat sanki bir rüya.
Yaşıyorum sandım, dünyada güya,
Ne insanlık kaldı, nede bir hayâ,
Zalim nefse tabi, oldum olalı.
Pişmanlık içimde, kaynayan volkan,
Gözümde yaş bitti, akan şimdi kan,
Ne yapalım artık, sen derdine yan,
Nedamet ateşim, yandı yanalı.
Bilmiyorum bende, ne dediğimi,
Kimden neyi, niçin beklediğimi,
Günahımı örtüp, gizlediğimi,
Herkes gibi, bende, bildim bileli
Sus yalancı, bari Allah’tan utan,
İsteyerek gaflet, yolunu tutan.
Tembellik içinde, rahatça yatan.
Şu nadan nefsine, uydun uyalı.
Kayıt Tarihi : 31.5.2008 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selam ve sevgilerimle
Seyfeddin Karahocagil
Sen değimlisin, gaflet yolunu tutan.
Tembellik içinde, rahatça yatan.
Şu nadan nefsine, uydun uyalı.
BU GÜZEL DİZELERİ ALKIŞLIYORUM..TEBRİKLERİMLE TAM PUAN..
TÜM YORUMLAR (3)