Doğdum Bilmedim Şiiri - Fahri Bulut

DOĞDUM BİLMEDİM
Doruklardan çıkan bir pınar gibi,
Aktım deli deli kimse görmedi.
Sürüklendim durdum kumla, çakılla.
Dünyanın sırrına asla ermedim...

Kara poyraz oldum delice estim,
Tümsekler devirdim, çukurlar deştim,
Deli gönül ile cidal a düştüm,
Kendi benliğimle barış dermedim...

İçimde bir şeytan, savaştım durdum,
Kafamı, aklımı hiçlere yordum.
Boş bir petek idim, acı bal doldum,
Kamil insanlara akıl sormadım...

Hep hüzün yaşadım, vuslata uzak,
Ne yöne koştum sa kuruldu tuzak,
Elimde değil ki kaderi yazmak,
Doya doya bir dem sürüp gülmedim...

Derdime dert kattım, dertlendim durdum,
Kemirdi, tüketti içimde kurdum,
Fırsatlar kaçtıkça kafama vurdum,
Rızaoğlu, insan doğdum bilmedim...
28 TEMMUZ 2006
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU

Cidal=. Muharebe, cenk, kavga.