Doğdum Şiiri - Mehdi Korkmaz

’21. Doğum günümde’

Doğdum
Özledim
Karşılıksız sevdim
Fakımda olunmaksızın yaşadım
Asırlar boyu…..
Dilime kelepçe
Zihnime pranga
Aşkıma ‘damga’ vuruldu;
‘BÖLÜCÜLÜK’
Doğdum
Toplu ölümler toprağına
Ne Zilan durulmuştu
Ne de Munzur o zamanlar
Halepçe yanı başımda kimyasala bir çığlık
Sivas ise hala
Sazdan artakalan
Notasız bir köz….
Doğdum
İdeolojiler dünyasına
10’umda Komünizm teneşirde
Faşizm çelik yelekli
Hümanizm ise Kabilden bu yana
Zincire vurulmuş yetim çocuk
Kan içen ağızlarda yalancı bir sözcük….
Doğdum
Kör kavgalar ülkesine
Meydanlar boşaltılmıştı
Üçler darağacında
Serez hala yastaydı….
Doğdum
Tehlikeli yaşamlar yurduna
Seni gördüm anamın karnında
Seni
Bir çiğ damlasında
Beyaz gülün kan değmemiş yaprağında
Pamuğun yumuşak kozalağında
Kurşunlanasıya sevdim…
Doğdum
Aşkın şarabını senin elinden
Yudumlamak için
Hayatın bunca zehrini kim verdi?
Bülbülün şarkısını ben dinleyecektim oysa
Kayıp feryatlar
Sessiz ölümler
Babasız kalan çocuklar
Vurulmuş hayaller
Korkutulmuş düşler
Uçurumlardan düşüşler
Bir bir geçti
Ömrümrün günlüğüne…..
Doğdum
İstemeden ama
Seni hiç tanımayaydım da
ÖZGÜRCE
‘Keşke doğmaz olaydım’
diyebileydim haykırarak..
Sen ve birkaç güzel şey hariç
Gördüklerimi benim
Kabuslarında bile
Göremezdi hiç kimse….
Doğdum
Büyüdüm halkım oldum
Yürüdüm
Boğuldum
Kıyıldım
Kurşunlandım
Asıldım
Yakıldım
Sürüldüm
Elektriklendim
İnan ki çook
Ama çook yoruldum
Tek kişilik doğum için……

BULANIK
2002