Bin bir ismin vardır elifte birsin
Sevgi muhabbetin kalplere girsin
Bir hayat şehrinde doğdum sen varsın
Dağ dendi bize bu diyarda doğduk.
İnsan birbirinden üstün olamaz
Nefsini bilmeyen bir yol alamaz
Dünyaya aldanan bir dost bulamaz
Bul dendi bize bu diyarda bulduk.
Alın yazısında yolumuz ince
Ervahı alemde okuduk önce
Kucak açtı bize böyle Kumluca
Gel dendi bize bu diyara geldik.
Her ayın başında görünmez hilal
Kuru soğan yedik acısı helal
Böyle emreyledi bize Zülcelal
Kal dendi bize bu diyarda kaldık.
Böcekten farksızdır bütün cüssemiz
Adem atamızdan toprak nesnemiz
O kalbin mekânı olsun tertemiz
Sil dendi bize bu diyarda sildik.
Bulutlar gürlerse göz yaşı döker
Bir hışım gelirse dağları söker
Aşık Sebilî’yi toprağa eker
Öl dendi bize bu diyarda öldük.
Kayıt Tarihi : 21.12.2016 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!