Doğmuş!
Ölecek…
Doğduk!
Öleceğiz…
Anladı!
Biliyor…
-Biz anlayamadık,
Batıl hiç anlayamayacak…
Maddede ölüm var,
Ölüm de ne demek?
Rab’bine yönelmek,
Emre boyun eğmek…
Şimdilik gülüyoruz,
Kargaşalar dünyası,
Kapılmış gidiyoruz,
Yarın tutarlar yası…
Bil ki; dünya boş ve oyalayıcı…
Hayaller âlemi yoksa fark mı var?
-Söyle dünya hiç oldu mu kalıcı?
ALLÂH(c. c.) büyük, herkes için ölüm var…
Kurtuluştur sanmam belki bir gidiş,
Bir gidiş ki sermayesiz cahilce,
Ardından da çaresizce mahşere,
Doğduk, öleceğiz, gitmemek mi var?
(Eski Şiirlerimden; 1990)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.5.2011 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: Eski şiirlerimi ekseriyetle kitabımdan atmışımdır…Bu şiirim Mavi Kaplı Selâm Çiçek Kökleri’nde yayımlanmış olduğu için atamadım…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!