Namussuzlar namusu koz yaparlar
Suçta yüzüyor dilinden düşürmez
Faydası gereğince her şeyi öperler
Güneş gerçek, kendini pişirmez.
Namusu bilmeze yanlış öğrettiler
Bilmezin suçu yok onu doğrattılar
İnsanda uykuyu bölüp kendi yattılar
Güneş canan kendisini pişirmez.
Yokuşlarda ayaklarını sahte kırarlar
Halkın imkanını çalıp onu yorarlar
Nasıl sa uyanacak hesabını sorarlar
Güneş hayattır kendisini pişirmez.
Dağı bilmez düz ovaya dağ diyor
Baskıda fark yok, sola sağ diyor
Gerçeği görenleri, itlerine boğ diyor
Güneş can, kendisini pişirmez.
Kamil At, doğduk güneşten geldik
İnkar eden çoktur, beni şaşırmaz
Ölürken bile güneşe çıktık yüceldik
Güneş enerjidir şaşkını pişirmez.
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 18:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)