İnsan unutur mu hiç doğduğu yeri
Toprağında saklıdır emekle alın teri
Dört bir yanında güzellikler vardır
Gözümde tüter ata yadiğarı her yeri
Doğdum büyüdüm Kamışoba sende
Anılarım var bitmez tükenmez içimde
Bir başkaydı anamın ekmeğiyle aşı
Vaz geçermiyim daima gönlüm sende
Pamuk tarlalarında çok kazma salladık
Merada top koşturup hülyalara dalardık
Geçmişinden hiç mi hiç eser kalmamış
Akranlar yok yok yahu ortada kaldık
Kimi şehre göçmüş kimi ebediyete
Yeni yetişenler tanımaz bizi elbette
El gibi bakar gençler tanımaz bizi
Çünkü hep ömrümüz geçti gurbette
Dağına taşına toprağına kurban olurum
Geldiğimde mutluluğu huzuru bulurum
Her şeyin doğal anlatılmaz bir başka
Geçmişi yaşar sonra sular gibi durulurum
Kayıt Tarihi : 25.9.2020 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!