Doğduğun yer başka doydugun yer başka

Bir yaz günü sıcaklar bastırmış,
Çukurova da
Yaşlı bir dut ağacı kaplamış geniş bir alanı
Altında atadan dededen kalma derme çatma bir kerevit
Üstünde bir çul solmuş minderler dayalı yastıklar
Gölgelenmek için oturdum üzerine
Gulunçlarımı dayadım yavaşça yastıklara
Ağaçta serçe cıvıltıları aşağıda tavuk horoz sesleri
İnsanlar işte güçte geçim derdinde
Sessiz bir ortam da bakarken etrafa maziye daldım
Çocuk yıllarım gözümde canlandı
Ne kadar çocuk vardı o zamanlar
Her evde beş altı on hatta iki evlilerde daha fazla
Oyun oynardık sabahtan akşama kadar
Birlikte hayvanlarımızı otlatmaya giderdik
Derelerin şırıl şırıl akan sularında bir güzel çimerdik
Akşam karanlığı cökmeden ovaya evlerimize dönerdik
Çeltik ekilirdi o zamanlar arazilere
Sakalar o yaz günün çatır sıcağında çeltik sular
Beyaz şalvarları ellerinde bel oradan oraya koştururlardı
Çeltik ekimi kalkmış ağalar beyler yok olmuş
Nüfus azalmıs her evde bir veya iki çocuk
Eskilerden eser kalmamıs velhasıl
Emmi hoş gelmişin sözüyle irkildim birden
Yaslandığım yerden doğrulup hoş bulduk yeğenim dedim
Epey hasbual edip dertleştikden sonra
Hadi bana müsade deyip yavaş yavaş kalkıp yola koyuldum
Geride bıraktıklarım yaşanmış anılarım dı
İnsan kolay kolay terk ederim doğduğu yeri
Ne yaparsınız geçim derdi sürükleyip götürdü
Hayat bu işte doğdugun yer başka doydugun yer başka