Doğduğuma pişmanım Şiiri - Nevzat Yazıcı

DOĞDUĞUMA PİŞMANIM

Bu gece ne gözlerim, nede kalbim gülüyor.
Yıldızlar bile dargın, birer birer sönüyor.
Dünyada pişman gibi, oda durmuş dönmüyor.
Ne kadere dost dedim, nede sana düşmanım.
Yaşadığıma değil doğduğuma pişmanım!..

Bu gece yemin ettim, bir söz verdim kendime.
Senden başka hiç bir şey, çare değil derdime.
Seni incitmek kırmak ağlatmak ne haddime.
Ne kadere dost dedim, nede sana düşmanım.
Yaşadığıma değil doğduğuma pişmanım..!

Bu gece sabaha dek, gözüm uyku tutmadı.
Hiç bir telkin! teselli, gönlümü avutmadı.
Taş olası bu kalbim; bir seni unutmadı.
Ne kadere dost dedim nede sana düşmanım.
Yaşadığıma değil doğduğuma pişmanım..!

"Bu gece son" tekrarı, olmayacak bilesin.
Ben sustum! son kararı, artık vicdanın versin.
Hem benim, hem bu aşkın, asıl katili sensin.
Ne kadere dost dedim, nede sana düşmanım.
Yaşadığıma değil doğduğuma pişmanım..!

Şair Nevzat YAZICI