Uşak benim öz ilim ben orada doğmuşum
Güneşiyle pişmiş toprağıyla yoğrulmuşum
Gurbet kahrı çekmekten bıkmışım,yorulmuşum
Aç kolların Uşak'ım sana gelmek isterim
Sende doğduğum gibi sende ölmek isterim
Gönül geçmez toprağından,ilinden
Bıktım gayri ayrılığın zulmünden
Korkuyorum gurbet elde ölümden
Aç kolların Uşak'ım sana gelmek isterim
Sende doğduğum gibi sende ölmek isterim
Çimen olup dağlarında yiteyim
Bülbül gibi aşkın ile öteyim
Sar beni kollarında eriyeyim biteyim
Aç kolların Uşak'ım sana gelmek isterim
Sende doğduğum gibi sende ölmek isterim
Senden uzaklarda gönlüm kan ağlar
Garip anam bu yüzden hep kara bağlar
Yeter ayrılığın bağrımı dağlar
Aç kolların Uşak'ım sana gelmek isterim
Sende doğduğum gibi sende ölmek isterim
(09-Mayıs-1970-İzmir) Gürel gazetesi
Adnan BalKayıt Tarihi : 2.1.2007 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!