Doğduğum Topraklar Şiiri - Sefer Kurt

Ah memlekedim hasretin var içimde
Gelemiyorum kelepçeler var elimde
Uzak olsam bile yüreğim hep sende
Özleminden kanayıp duruyor içimde ki yaralar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar

O güzel Trabzon'un şirin ilçesinde
Of ilçesinin Gürpınar beldesinde
Yatan ğüzellikler hep kanar içimde
Yeşilinde saklı değişik tonlar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar

Kızlarından mı başlasam çaylarından mı
Dağlardan mı yoksa taşlardan mı
Çiçeklerden mi tarlalardan mı kuşlardan mı
İşte bunlar Gürpınar'ı Gürpınar yapanlar
Hasredinle yanıyorum doğduğum topraklar

Kızlarından biraz bahsedeyim
Hep çayda görüyorum ne söyleyim
Güzelliklerini neden gizleyeyim
Sosyete kızları yazın çayevinde parlar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar

Çaylar yemyeşim kızlarla süslü
Onlardır işte yeşiliğinin özü
Yaz kış hep aynı değişmez sözü
Çayların içinde büyük sevgiler yatar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar

Komlar dedin nasıl neresinden başlayayım
Düzlerde top oynayıp ateşmi yakayım
Balkayası'ndan köyemi bakayım
Bir sürü isimleri var hepsi komlar
Hasretinle yanıyorum doğdum topraklar

Orası vatanın içinda bir çennet
Gidemiyorum ama vardır bir hikmet
Yüreğimde hiç. dinmeyen büyük hasret
Sancısı var kanar durur hep yaralar
Hasretinden yanıyorum doğduğum topraklar

Anlatamadım çok eksikler yaptım ama
Kusura bakmayın içimde var fırtına
Gürpınar'ım adın, adın yetiyor sana
Ben anlatsam seni görmeden kim anlar
Hasretinle yanıyorum doğduğum topraklar