Suçsuzluğum inerken şehre buğün - terkediyordu yüzün beni (...)
dönük bir sırta ne denli yabancıymış oysa ruhum...
Kapının aralığından gölğen vuruyor bu gece,
hiç bilmediğim bir yalnızlıkla seviştirir gibi alaycı bir acı yontuyor tüm gövdemi...
Üşüyerek seyrediyorum,hayatın arkopellerindeki o acımasız titremeyi şimdi...
Ve sen sırtını dönerek ikimize - ömrümüze,hiç tanımadığımız kadınları,adamları hayatlarımıza katarak bir cinayetin tam orta yerinde yapayalnız bırakıyordun beni... Elimde,duvarlara çarpa çarpa kendisini parçalamış kalbim...
Sen çıkıyorsun içimden -
Bilmediğim bir tren garında kayboluyorum, kimin elleri bunlar (...)
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 00:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!