ÇOCUKLUK GÜNLERİMDE KÖYÜMDE KIŞ
Adam boyu kar yağardı eskiden,
Dağ taş beyaza bürünürdü,
Göz gözü görmez olurdu kimi zaman tipiden fırtınadan
"Aman aman yavrularım,
yemeyin içmeyin, kapılara çıkmayın! .."
diye öğütlerlerdi çocukları anaları böyle günlerde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
O günleri yeniden yaşattığın için teşekkür ederim.
Ben İbrahim.Gönül dolusu sevgiler ve saygılar.
cocuklugum geldi gözümün önüne..saman balyalari harman yerinde..her avul icinde kaynayan bulgur kazanlari..sabah toplanir cikar coban sürüyle kücücük kuzu yavrusuyla döner aksam kucaginda..en cok yazin sicagindan gölgelere kacip oturan dedelerimizi özlerim..beyaz sacli, sakalli..eskilerden sözederler gencliklerinden.. sanki asirlar gecti üstünden..:)) harika..yüreginize saglik..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta